Is het geen wonder dat jij en ik bewegen

In en door elkaar

Het lijkt een oneindige dans

Van botsen in kadans

 

Is het geen wonder dat jij en ik bewegen

Samen los van mekaar

We raken of missen onze kans

In de lucht, op de grond en erlangs

 

Is het geen wonder dat ik in jou en jij in mij

Op de maat van IK en IK kunnen bewegen 

 

Van bij het binnenkomen wordt het publiek meegenomen naar een nieuwe spannende wereld waar zij deel vanuit maken.  Ze gaan zitten op hun poep. In een cirkel. Zachtjes beginnen de eerste tonen. Beweging. Gelijk. Ongelijk.

 

De rode draad in deze theatrale dansvoorstelling zijn de vier ontwikkelingsfases van foetus tot kleuter:  symbiose – de ander staat los van mij – verlatingsangst – samen maar toch apart.